کسی که برایت آرامش بیاورد،
مستحق ستایش است.... انسان ها را
در زیستن بشناس...
نه در گفتن...
در گفتار همه آراسته اند.
كوروش ميگويد:
"بودن با كسى كه دوستش ندارى ،
و نبودن با كسى كه دوستش دارى، همه اش رنج است،
پس اگر همچون خود نيافتى مثل خدا تنها باش
و اگر يافتى،
آنرا چنان حافظ باش
كه گويا جزءي از
وجود توست"